Καπνιστές > Βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος

Η ψυχολογία του καπνιστή

(1/4) > >>

yasmin1gr:
Η ψυχολογία του καπνιστή
   
Ο καπνός πρωτοεμφανίστηκε στην Βόρεια και Νότια Αμερική πολλά χρόνια πριν και χρησιμοποιούνταν από διάφορες φυλές. Η χρήση του ήταν συνδεδεμένη με το μυστικισμό και τις διάφορες θρησκευτικές τελετές. Οι πρωτόγονες φυλές πίστευαν, πως ο καπνός κρατούσε μακριά τα κακά πνεύματα. Παράλληλα χρησιμοποιούνταν και για φαρμακευτικούς σκοπούς, δίδονταν συχνά ως φάρμακο για τους πονοκεφάλους, τους πονόδοντους, τα κρυολογήματα, το βήχα και ακόμα για τα σπασμένα άκρα του σώματος.
Στις μέρες μας, η χρήση του καπνού δεν συνδέεται πια με θρησκευτικές τελετές, ούτε χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό μέσο, αλλά είναι συνδεδεμένη με άλλες πτυχές της σύγχρονης κοινωνίας. H Κλινική Ψυχολόγος Βάνια Φισούν μας ενημερώνει για την ψυχολογία του καπνίσματος.


Αρχικό έναυσμα για την έναρξη αυτής της βλαβερής συνήθειας ενδέχεται να αποτελέσουν πολλοί και ποικίλοι παράγοντες. Οι νεότεροι σε ηλικία βλέπουν το κάπνισμα σαν ένα μέσο επιβεβαίωσης του ανδρισμού ή της θηλυκότητάς τους. Νιώθουν, πως είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ανεξαρτησίας και της καθιέρωσής τους ως αυτόνομα άτομα. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την ηλικία παίζει και η τάση και επιθυμία του νέου να ενταχθεί σε ομάδες συνομηλίκων του, πράγμα που απαιτεί το συμβιβασμό με τις αξίες της συγκεκριμένης ομάδας.


Πέρα όμως από τους παράγοντες που οδηγούν στην έναρξη του καπνίσματος σε νεαρή ηλικία, υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι που ευνοούν τη συνέχιση του καπνίσματος, κυρίως σε άτομα μεγαλύτερων ηλικιών. Έχει επικρατήσει η αντίληψη, ότι το κάπνισμα βοηθά στη χαλάρωση και τη μείωση της έντασης. Πολλοί καπνιστές υποστηρίζουν, πως κάτω από την πίεση στρεσογόνων καταστάσεων το τσιγάρο τους βοηθά να ηρεμήσουν και να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη ψυχραιμία την πραγματικότητα. Άλλοι έχουν την πεποίθηση, πως το τσιγάρο τους είναι απαραίτητο για να συγκεντρωθούν και να φέρουν σε πέρας με επιτυχία τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Για άλλους πάλι, το κάπνισμα βοηθά στην καταπολέμηση της αμηχανίας ή είναι ένα συμπλήρωμα στις απολαυστικές και ευχάριστες καταστάσεις και εμπειρίες τους. Πολλοί, επίσης, βρίσκουν στο τσιγάρο ένα μέσο παρηγοριάς σε δύσκολες και δυσάρεστες καταστάσεις. Σύμφωνα με ψυχολόγους υπάρχουν διάφορα είδη καπνιστών και καπνίσματος.


Το ψυχοκοινωνικό κάπνισμα.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα άτομα που καπνίζουν για το "θεαθήναι", για να τους δουν οι άλλοι και όχι για τον εαυτό τους ή επειδή τους αρέσει. Εδώ υπάγονται κυρίως οι έφηβοι για τους οποίους το κάπνισμα έχει χαρακτήρα συμβολικό, είναι δείγμα ενηλικίωσης και αυτο-επιβεβαίωσης. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν επίσης άτομα που χρησιμοποιούν το τσιγάρο ως μέσο καταπολέμησης της αμηχανίας ή άτομα που γίνονται καπνιστές μόνο μέσα στα πλαίσια κοινωνικών εκδηλώσεων και κάτω από την επίδραση άλλων καπνιστών.
Το αισθησιακό-κινησιακό κάπνισμα. Για τα άτομα αυτής της κατηγορίας το τσιγάρο αποτελεί ένα φετίχ. Το κάπνισμα είναι μια ιεροτελεστία και η σχέση με το πακέτο σχεδόν ερωτική. Ο καπνιστής απολαμβάνει τη γεύση και την αίσθηση του τσιγάρου στο χέρι ή στα χείλη του, αφήνεται στη διαδικασία του ανάμματος, της εισπνοής και εκπνοής του καπνού. Η ευχαρίστηση που αντλούν τα άτομα αυτά από την πράξη του καπνίσματος είναι φανερή περισσότερο στους καπνιστές πίπας ή πούρου.
Το συγκαταβατικό κάπνισμα.
Ο καπνιστής αυτής της κατηγορίας έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τον αριθμό των τσιγάρων που θα καπνίσει. Δεν μπορεί να θεωρηθεί εθισμένος, γιατί έχει τη δυνατότητα να απέχει από το κάπνισμα ακόμα και για μέρες. Καπνίζει όταν τύχει να έχει διαθέσιμα τσιγάρα, κυρίως σε ώρες ανάπαυλας για να χαλαρώσει ή μέσα στα πλαίσια της παρέας. Ωστόσο δεν νιώθει ποτέ επιτακτική την ανάγκη να καπνίσει, ούτε εκδηλώνει συμπτώματα στέρησης ακόμα και όταν έχει να καπνίσει πολλές ώρες.
Το καταπραϋντικό κάπνισμα.
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται οι νευρικοί, γεμάτοι άγχος και στρες, καπνιστές. Γι' αυτούς το τσιγάρο είναι μέσο αντιμετώπισης του άγχους, που τους βοηθά να μειώσουν την καθημερινή ένταση. Σε αντίθεση με τους καπνιστές της προηγούμενης κατηγορίας, αυτοί έχουν άμεση ανάγκη το τσιγάρο και θεωρούνται εξαρτημένοι από αυτό. Το χρησιμοποιούν για να μειώσουν τις έντονες συγκινησιακές και δυσάρεστες καταστάσεις. Όταν απέχουν από το κάπνισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα υποφέρουν από έντονα συμπτώματα στέρησης.
Το διεγερτικό κάπνισμα.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα άτομα που χρησιμοποιούν τις διεγερτικές ικανότητες της νικοτίνης για να ελαττώσουν την κόπωση μιας εξαντλητικής μέρας, να διατηρήσουν τη σκέψη τους νηφάλια και σε εγρήγορση και για να είναι σε θέση να αυτοσυγκεντρωθούν. Ο καπνιστής αυτής της κατηγορίας είναι συνήθως ο εργασιομανής τύπος που εργάζεται σε στρεσογόνο περιβάλλον και το τσιγάρο τον βοηθά να ανταπεξέρχεται στις καθημερινές απαιτήσεις. Καταναλώνει μεγάλες ποσότητες νικοτίνης σε κρίσιμες, οριακές καταστάσεις.

Το αυτοματοποιημένο καπνισμα. Σ' αυτή την περίπτωση ανήκουν οι μανιώδεις καπνιστές, τα άτομα που είναι πλέον απόλυτα εξαρτημένα από την νικοτίνη. Το κάπνισμα είναι γι' αυτούς μια ασυνείδητη μηχανική πράξη.

Eίναι εμφανές λοιπόν, ότι το κάπνισμα είναι άμεσα συνδεδεμένο με την δομή της σύγχρονης κοινωνίας και σχετίζεται άμεσα με την ψυχολογική κατάσταση του ατόμου.

Πηγή: www.e-go.gr

antismoke:
Όποιος να είναι ο λόγος που το κάνουν, ένα είναι σίγουρο.
Είναι άτομα μειωμένης αντίληψης με ΙQ πολύ χαμηλό, αφού δεν μπορούν να κρίνουν τι προκαλεί βλάβες στην υγεία και τι όχι. Αλλά και βάζοντας την ευχαρίστηση πάνω από την καταστροφή του υπέρτατου αγαθού ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. Και όχι μόνο της δικής τους, αλλά και των υπολοίπων που δεν επέλεξαν κάτι τέτοιο.
Επιπλέον όταν δεν ενδιαφέρεσαι για την υγεία του διπλανού σου ή χειρότερα του ίδιου σου του παιδιού, δεν μπορείς να θεωρείσαι  άνθρωπος φυσιολογικός με μυαλό και αντίληψη
και ως εκ΄τούτου χρήζεις ψυχιατρικής παρακολούθησης για να αντιμετωπίσεις τα όποια προβλήματά σου με άλλους τρόπους ( αφού δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις διιαφορετικά) και όχι προκαλόντας προβλήματα στην υγεία των άλλων για να χαλαρώσεις εσύ!
 Και δεν μπορούμε επάνω στο πρόβλημα σου το ψυχολογικό-ψυχιατρικό να  να σε αφήνουμε ανεξέλεγκτο να καταπατάς το δικό μας δικαίωμα  να ανασαίνουμε αέρα χωρίς το ντουμάνι σου .
Αν εγώ κε καπνιστή για να χαλαρώσω αρχίσω να σε βαράω ή να σου προκαλώ πρόβλημα υγείας, θα το δεχτείς εξ΄ονόματος της δικής μου ψυχολογικής ηρεμίας και χαλάρωσης;
 Και μην μου πεις και ο αέρας που ανασαίνω είναι μολυσμένος, γιατί κι εγώ που θα σου προκαλέσω χτυπήματα μπορώ να σου πω ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή σε κάποιο ατύχημα ( που όλοι μας βιώνουμε στη ζωή μας κάποια στιγμή) θα τα πάθαινες...

Οπότε άντε να επισκευτείς κανέναν ψυχολόγο-ψυχίατρο, μπας και ανασάνουμε κι εμείς...

yasmin1gr:
 ;D ;D
 Πολυ ριζική σε βρίσκω.. ;)να σου υπενθυμίσω  οτι ζουμε σε μία κοινωνία της εξάρτησης, οσοι δεν εχουν το τσιγάρο εχουν το φαι ( είμαστε οι χοντρότεροι της ευρώπης), το σεξ ( γινεται χαμός σε παραλληλες σχεσεις και διαφορα αλλα), την τηλεόραση ( ωρες στημένοι) , το ποτό,το τζόγο, τα ψώνια( το λεγομενο σοπινγκ θέραπυ), τα σκληρά ναρκωτικά, .. ακομη και τα βιβλια... ζουμε σε μία κοινωνία που παραγει κενά εξαρτημένα ατομα κι οχι πλουσιους πνευματικά ανθρώπους ικανους να αντέχουν τα δυσάρεστα συναισθήματα με ωριμότητα. Συνυθως θελουν κατι να χαλαρωσουν και να γεμίσουν τα κενα... απλα το τσιγαρο ειναι επιθετικο οντως με τη μυρουδιά του.

Ολες οι εξαρτησεις χρήζουν εσωτερικής ψυχικής βοήθειας

antismoke:
Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες, ειδικά περί ψυχαναλύσεως, μια και η Ελλάδα είναι κατά αιώνες πίσω σε αυτό το θέμα και με πολλά ταμπού. Και εννοώ την νοοτροπία μας, ακόμη και από άτομα που έχουν ως επάγγελμα την προάσπιση της υγείας.
Υπάρχει μια διαφορά όμως ανάμεσα στις υπόλοιπες εξαρτήσεις σε σχέση με το κάπνισμα.
Αν η επιλογή μιας εξάρτησης βλάπτει μόνο αυτόν που την πράττει, τότε δικαίωμά του. Όταν όμως έχει επιπτώσεις και βλάβες και στην υγεία των άλλων, τότε λυπάμαι, αλλά δεν είναι καθόλου δικαίωμά του. Δεν μπορεί ο καθένας να προκαλεί βλάβες οποιασδήποτε μορφής στον άλλον.
 Αν παράδειγμα εγώ τρώω τόσο όσο να με καθιστά υπέρβαρη, τις συνέπειες ( υγείας) θα τις υποστώ μόνο εγώ. Αν όμως σου καπνίσω μέσα στα μούτρα σου, θα αντιμετωπίσεις πρόβλημα κι εσύ ( ειδικά αν ανήκεις στις ευπαθείς ομάδες) που δεν φταις στο κάτω-κάτω, γιατί δεν είναι επιλογή σου, αλλά εξαναγκασμός από κάποιον άλλον.
 Το πρόβλημα με τους καπνιστές είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι προκαλλούν πρόβλημα υγείας σε κάποια άτομα. Δεν μιλάω γενικά σε μακροχρόνια βάση, αλλά για τη στιγμή που ο άλλος αναπνέει τον καπνό τους και τους ρύπους αυτού. Τους λες ότι δεν μπορείς να ανασάνεις, αρχίζεις να έχεις δύσπνοια και εκείνοι χλευάζουν, απαντώντας πολλές φορές: εσύ έχεις πρόβλημα, όχι εγώ-τι με νοιάζει( μην μου πείτε όχι,γιατί στην πλειοψηφία τους αυτό έχω ζήσει) , νομίζοντας ότι είναι καπρίτσιο, γιατί απλά εκείνους δεν τους ενοχλεί ή γιατί εσύ δεν καπνίζεις!
 Δεν μπορούν να μας ενοχλούν όλους τα ίδια πράγματα, κύριοι/ες καπνιστές τι να κάνουμε τώρα;

psyhunterson:
Antismoke διαφωνω οτι όσοι καπνίζουν έχουν χαμηλό IQ ή οτι είναι μειωμένης αντίληψης. Κάνουμε πολλά πράματα στη ζωή που είναι αυτοκαταστροφικά. Συμφωνώ με όσα λες για το οτι οι άλλοι δεν φταίνε σε τίποτα να βλάπτονται  από τον καπνιστή που ικανοποιεί το πάθος του. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα οτι έχουν χαμηλό IQ.  Μπορείς να το πεις αδιαφορία ή και γαϊδουριά αν και τα πράματα δεν είναι πάντα μαύρο ή άσπρο. Σε μέρη αποπνικτικά από καπνό και με παρέα καπνιζόντων έχω καπνίσει και εγώ. Δεν νιώθω περήφανος που έγινα ελληνάρας (με την κακή έννοια) και μάλλον θα έλεγα οτι κάνω που και που αυτό που αναφέρει η γιασμίν στο ποστ της ώς συγκαταβατικό κάπνισμα. Δεν βοηθάει και η χώρα μας είναι αλήθεια. Προσωπικά θα ήμουν ευτυχισμένος αν απαγορεύονταν στους κλειστούς χώρους παντελώς το κάπνισμα. Έτσι θα απέβαλλα και τις τελευταίες αυτές έξεις που έχω. Το παθαίνω οταν παρασύρομαι με αλκοόλ ή καφεϊνη και συμφωνώ οτι αυτές οι περιπτώσεις (συμπεριλαμβανομένου και εμού) χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης...   Το πρόβλημα είναι βαθύ ψυχολογικό και κοινωνικό ταυτόχρονα... :-\


btw, Γιασμίν το άρθρο που μας παρέθεσες είναι καταπλητικό. Ευχαριστούμε :)

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page